Առաջին հայացքից իրար հետ ոչ մի կապ չունեցող իրողություններ կան, որոնք իրականում ոչ միայն սերտորեն կապված են միմյանց հետ, այլեւ բացահայտում են, թե ինչպիսի խոր քաոսի, կառավարման ճգնաժամի ու ոչ պրոֆեիսոնալիզմի մեջ է թաղվել մեր երկիրը...
Ալիևն այնտեղ փռշտում է, այստեղ ասում են՝ առողջություն, ապրած կենա։ Այնտեղ կալոշը գցում է քարտեզին, ընկնում է Սևանա լճի վրա, այստեղ ասում են՝ այդպիսի քարտեզ է տեսել...
Գործողը ծրագրային թեզեր է հնչեցնում Վ.Սիրադեղյանի՝ «պատմական հայրենիք» -«իրական հայրենիք» մոտեցման ներքո՝ մոռանալու տալով նույն հեղինակի՝ «Գյադաների ժամանակը» գործը, որը լավագույնս է բնորոշում ներկաների արժեքաբանության ու մտածողության հիմքերը, ժառանգած մոտեցումները...
Վաշինգտոնյան «բարաթը» մաշվեց-գնաց, և, մինչ Ալիևն իր «ներքին լսարանին պատրաստում է խաղաղության», մեր իշխանություններն այլևս առաջարկելու ոչինչ չունեն հայ հասարակությանը...
Մի տեսակ զգացում ունեմ, որ հասարակ մարդկանց հետ միասին աշխարհիկ ու հոգևոր վերնախավի շրջանում էլ են ուրախացողները շատ, որ Հովհաննավանք մարդ չի գնացել...
ՈՒկրաինական պատերազմի ելքը սկզբունքային նշանակություն ունի աշխարհի ապագայի համար։
Որ աշխարհի բոլոր գործերը կառավարվում են ուժային սկզբունքներով, կասկածի ենթակա չէ, որում կարելի է համոզվել միջազգային հարաբերությունների ոլորտում ամեն օրվա նորությունները կարդալով ու դրանց ներքին իմաստը հասկանալով։
Եվ եթե ուժային աշխարհում հակամարտ կողմերից մեկը բոլոր միջոցներով ձգտում է ընթացիկ պատերազմական գործողությունների դադարեցման, ապա դա նշանակում է, որ դրանք շարունակելը նա համարում է համարժեք իր պարտությանը...